ترجیح گیرندگی چشایی ماهی سفید rutilus frissi kutum kamensky1901)) با استفاده از اسیدهای آمینه آزاد سیستئین، پرولین، متیونین و اسید گلوتامیک

پژوهش ها نشان می دهد اسیدهای آمینه اثر تحریکی بر سیستم چشایی ماهی ها دارد. وجود این مواد در غذاهای آزمایشی باعث تغییر در رفتار غذایی ماهی ها شده و مصرف بیشتر غذا را در پی دارد. در مطالعه حاضر پاسخ های رفتار چشایی بچه ماهی های سفید (rutilus frisii kutum) 5/0±1/5 گرمی به گرانول های حاوی مقادیر مختلف اسیدآمینه های متیونین، پرولین، سیستئین و اسیدگلوتامیک، و تعیین مطبوعیت چشایی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور گرانول های حاوی غلظت های مختلف این مواد، و شاهد تهیه و پاسخ های رفتار غذایی در مواجه با هریک از گرانول ها ثبت گردید. بیشترین درصد مصرف به میزان 75 درصد، بالاترین شاخص مطبوعیت با 43/67 درصد، و 73 درصد در فاکتور مصرف غذا به ازای تلاش (خورده به تلاش)، در غلظت 01/0 مولار اسید گلوتامیک مشاهده شد، همچنین کمترین مقدار این پارامترها در غلظت های مختلف سیستئین ثبت گردید. تکرار عمل قاپیدن در مواجه با اسیدهای آمینه مختلف، تفاوت معنی دار را نشان نداد(05/0p?)، اما در غلظت بالای مواد، تعداد قاپیدن کاهش یافت. مدت زمان نگهداری گرانول ها در دهان دارای همبستگی مثبت و معنی دار با شاخص مطبوعیت بود. در مقایسه با شاهد اسیدهای آمینه اسید گلوتامیک و پرولین در دسته اسیدهای آمینه جاذب برای ماهی سفید قرار گرفتند، سایر اسیدهای آمینه خنثی و یا دافع چشایی بودند. تفاوت در پاسخ چشایی گونه های مختلف ماهی به اسیدهای آمینه مشابه، به اختصاص گونه ای در ترجیح چشایی نسبت داده شده است.